Rijd naar Hockai en neem daar de “Route d’Xhoffraix” (richting hoge venen en Baraque Michel). Rijd enkele km door tot bij de bruggetjes over de rivier Trôs Marets, met een parking en infoborden aan de linkerkant (over "Pays des Sources" en "Ardenne Bleue"). Hier parkeer je de wagen.

De  Trôs-Marets  ontspringt in het Setay-veen op slechts enkele honderden meters van dat andere bekende veenriviertje, de Bayehon (met zijn 9 m hoge waterval). De Bayehon stroomt weg in Zuid-Oostelijke richting, terwijl de Trôs-Marets naar het Zuid-Westen kronkelt, maar beide monden uiteindelijk uit in de Warche. De Trôs-Marets dondert over slechts 6 km van 640 m hoogte naar 340 m hoogte en heeft de allure van een echte bergrivier. De kracht van het snelstromende water sleet een V-vormig ravijn uit, met watervalletjes die over de grote kwartsietblokken heendenderen.

 

De wandeling vertrekt aan de overkant van de baan. Zoek het smalle paadje links van de brug (met je rug naar de parking), dat je naar beneden brengt tot bij de rivier en stap het eerste stukje in ganzenpas tot bij een brug, waar je weer omhoog komt.

 

Aan de overkant zie je een bordje “”Boltefa” met daaronder een aanduiding van groene rechthoekjes. Die groene rechthoekjes volg je nu verder stroomafwaarts langs het water. Voorbij de pick-nicktafel wordt het comfortabel en heel mooi wandelen.

 

Blijf gewoon volgen tot bij de splitsing, waar je het linkse pad kiest, omhoog dus. (Volg de rood-witte balkjes van de GR, de “grande randonnée”.) De kans is groot dat je hier een groep half ontklede mannen in alle variaties van zwemkleding of wetsuits tegenkomt: Het is een druk bezochte locatie voor team-buildingactiviteiten zoals rappel en zelfs canyoning.

 

Bij de volgende splitsing ga je naar rechts (groene rechthoekjes en rood-witte GR) en zo steek je even verderop een bruggetje over.

 

 

Op het bredere bospad aangekomen, sla je rechtsaf om opnieuw de vallei van de Trôs Marets in te wandelen. Je vergeet de groene rechthoekjes en blijft alleen nog de GR volgen. Eerst loop je hoog tegen de valleiwand aan, maar geleidelijk aan daal je af tot helemaal op de bodem van de kloof. Naarmate de bodem rotsachtiger wordt, wordt de wandeling avontuurlijker, met gelukkig op de glibberigste stukken stevige kabels om  je aan vast te houden. Bij het bruggetje volg je de wegwijzer “Ferme Libert” en je steekt de rivier dus over. Nu is het even doorbijten, want je moet de bergkam oversteken.

 

Waar het pad uitkomt op een kruispunt van boswegen, volg je de GR en ga je dus rechtsaf. Dit pad blijf je volgen tot helemaal op het einde, wanneer je aankomt bij de “Ferme Libert”, genoemd naar de befaamde botaniste Marie-Anne Libert (1782-1865), gespecialiseerd in de typische venenvegetatie. Hier kan je (als het open is) even pauzeren op het mooie terras. (Om dat te bereiken, moet je door het restaurant heen.) Probeer zeker eens de wafels, de specialiteit van het huis!

 

Misschien kan je ook even een kijkje gaan nemen bij het mountainbikeparcours, dat hier aangelegd werd ter vervanging van de vroegere skipiste. Vooral op zondag zie je hier stuntmannen aan het werk.

 

Na de pauze steek je terug de baan over en je kiest aan de overkant de meest steile helling, richting “Planeresses” en “Moupa”. Uiteindelijk kom je weer uit op een brede bosweg, met aan je linkerkant een kruisbeeld. Hier ga je rechtsaf. Bij het volgende kruispunt kies je ook rechts, richting “Trôs Marets”. Ook de gele rechthoekjes houden je op het goede pad.

 

Je volgt wat verder de linkse bocht en wandelt voorbij de barreel.

 

Bij de volgende splitsing volg je ook de linkse bocht en dit pad blijf je een heel eind volgen, tot je bij het volgende kruispunt rechtsaf gaat. Blijf nu doorwandelen tot je opnieuw bij de stenen brug over de Trôs Marets uitkomt. Hier naar links het smalle paadje in en zo bereik je opnieuw de parking met de wagen.