Je vertrekt op “Route de Hockai” naar links, richting grote baan. Deze steek je over en je gaat de straat aan de overkant in. Je wandelt nu door de Avenue Joseph Jongen.

Deze Joseph Jongen heeft hier wat verderop aan de rechterkant van de weg zijn eigen monumentje. Hij was een componist, geboren in Luik in 1873 en werd reeds op 7-jarige leeftijd toegelaten tot het Luikse conservatorium. Hij componeerde zijn eerste werk toen hij 13 was en produceerde sindsdien 241 werken (waarvan hij er echter verschillende zelf vernietigde) voor cello, piano en harp, maar vooral voor orgel. Hij werd uiteindelijk directeur van het Koninklijk Conservatorium in Brussel en overleed 14 jaar na zijn pensioen in Sart-Lez-Spa (in 1953). Zijn Symphonie Concertante uit 1926 hoort bij de beroemdste composities voor orgel en orkest, sinds het in 2008 (!) gecreërd werd op het grootste pijporgel ter wereld: het Wanamaker-orgel te Philadelphia. In 2018 nog bracht één van zijn liederen een Belgische kandidate voor de Elisabethwedstrijd tot in de finale.

​

Steek alle kruispunten recht over en negeer alle zijstraten. Je komt uit bij een weide, waar de weg een bocht naar rechts maakt. Blijf gewoon volgen tot bij het kruispunt.

Hier ga je rechtsaf en je komt terug bij de grote baan uit. Steek recht over en ga de Avenue Pascal Grosjean in, naast de garage.

De weg gaat over in een brede bosweg en brengt je naar de site van de Hoëgne-vallei, zoals het houten bord aangeeft.

​

Volg de bocht naar links en houd ook verderop links aan.

Wandel door tot je in de verte auto’s kan zien rijden op de grote baan, die je zonet hebt overgestoken.

Zoek hier op de rechterkant naar bordjes met een blauw kruisje. Ze wijzen je op een bospad dat bergaf gaat. En nu is het even opletten geblazen: de blauwe kruisjes leiden je dwars door het bos, bergaf richting rivier.

Waar het bospad uitkomt op een iets breder pad, ga je naar rechts, steeds verder naar beneden. Je komt uit op een verhard bospad, dat je oversteekt en nadien op een asfaltbaantje, dat je eveneens oversteekt.

 

Opnieuw recht naar beneden en zo kom je op hetzelfde asfaltbaantje uit. De blauwe kruisjes sturen je linksaf over het baantje, tot bij één van de gezelligste brasseries van de streek: de “Chalet du Pont de Belleheid”. Hier kan je even op adem komen, in de zomer op het mooie terras vlak naast de Hoëgne.

 

De Hoëgne is een typische veenrivier. Ze ontspringt in de buurt van Mont Rigi op een hoogte van 660 m en heet daar nog Polleur. Een vijftal km verderop vloeit ze samen met de Herbofaye, die ontspringt bij Baraque Michel. Vanaf hier krijgt ze de naam Hoëgne en stroomt ze nog 25 km verder, tot haar monding in de Vesder. Het water is sterk ijzerhoudend, vandaar de rode kleur.

 

Na de pauze ga over de "pont de Belleheid" naar de parking en rechtsaf. Achteraan de parking, naast de rivier, ga je onder het “poortje” door en hier begint het tweede, uitdagende deel van de wandeling: de “Promenade de la Hoëgne”, zoals het bord aangeeft. Het parcours is niet moeilijk: je volgt de rivier steeds stroomopwaarts en je laat je leiden door de houten wegwijzertjes “Hockai” en “Pont de Centenaire”. Bij twijfel kies je steeds het pad dat het dichtst bij de rivier ligt. De wandeling loopt afwisselend langs de ene en de andere kant van de rivier, dus je moet regelmatig een smal houten bruggetje oversteken. Het parcours bevat ook flink wat rotspartijen, knuppelpaadjes, boomwortels en slijkerige bospaadjes.

​

Na zo’n kwartier ploeteren kom je bij de waterval “Marie Henriëtte” en nog eens 5 min. verderop krijg je die van “Leopold II”. Ga even naar beneden via de trapjes, langs de bronzen gedenkplaat ter herinnering aan L.Legras, grote promotor van de touristische (wandel)mogelijkheden van Hoëgne en omgeving. In 1899 werd ze door koningin Marie-Henriëtte onthuld.

 

Zo kom je op het houten bruggetje dat je een zicht over de waterval aanbiedt.

​

Nadien keer je op je stappen terug: terug naar boven en de pick-nickplaats oversteken. Op de brede bosweg ga je naar links (met je rug naar de pick-nickplaats) en je zoekt wat verderop aan de linkerkant het vervolg van het parcours bij het houten bord, waarop staat “Vallée de la Hoëgne, sauvage et pittoresque”.

​

Het bospaadje voert je terug naar beneden richting rivier. De wandeling vervolgt opnieuw afwisselend links en rechts van de rivier. Blijf letten op de wegwijzers “Hockai” of “Pont de Centenaire”. Je steekt oa. de “Pont du Palmier” over, zo genoemd omdat de ronde rots onder de waterval wel iets weg heeft van de geschubde stam van een palmboom. De “Pont des Bénévoles” steek je dan weer niet over, omdat je niet in Sart-station moet zijn.

​

Na nog eens drie kwartier klauteren kom je opnieuw uit bij de “Pont de Centenaire”. Steek de brug over en nu is het nog heel even doorbijten: via het asfaltbaantje moet je omhoog tot bij het bruggetje over de Ravel, dat je herkent van bij het begin van de wandeling. Nu steken we het over en we blijven gewoon rechtdoor de baan volgen, tot bij het vakantiehuis “Villa Sérénité”. Neem de veldweg in het verlengde van de baan om in onze straat “Route de Hockai" uit te komen. Dan rechtsaf en gewoon volgen tot je weer bij “Relais des Fagnes” aankomt.

 

(Als de veldweg niet begaanbaar is, volg je gewoon de linkse bocht van het asfaltbaantje. Dat komt wat verderop ook op “Route de Hockai” uit.)

​